ΠΟΠ-ΟΤΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ

ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΚΑΘΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΛΗΓΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ...

Με «λουκέτο» απειλούνται πολλές υπηρεσίες του Δήμου Αθήνας, καθώς αυτή την περίοδο λήγουν οι συμβάσεις περίπου 2.500 εργαζομένων που απασχολούνται σε βασικούς τομείς, όπως στην καθαριότητα, στους παιδικούς σταθμούς, στις τεχνικές και διοικητικές υπηρεσίες.Το «μάρμαρο» από την πολιτική των ελαστικών σχέσεων εργασίας που ακολουθεί η παρούσα διοίκηση του δήμου -ακολουθώντας βέβαια τον δρόμο των προκατόχων της- θα το πληρώσουν οι δημότες, όπως κι οι συμβασιούχοι που έχουν εγκλωβιστεί σ’ έναν εργασιακό «μεσαίωνα». Στο κλίμα που διαμορφώνεται είναι αβέβαιο πόσοι παιδικοί σταθμοί θα λειτουργήσουν από τον Σεπτέμβριο που ξεκινάει η καινούργια περίοδος φύλαξης βρεφών και νηπίων. Δεν είναι σίγουρο, επίσης, τι θα γίνει με τη Διεύθυνση Αλλοδαπών, ενώ κανείς δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση και στη ΔΑΕΜ, την υπηρεσία που έχει στην αρμοδιότητά της τη μηχανοργάνωση του δήμου.

Διευκρινίζεται πως στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, ο οποίος διαθέτει δεκάδες υπηρεσίες και οργανισμούς, εργάζονται συνολικά 11.000 άτομα, εκ των οποίων τα 2.500 είναι συμβασιούχοι.
Από τον περασμένο Απρίλιο, που άρχισαν σταδιακά να λήγουν οι συμβάσεις έργου, έγινε ορατός ο κίνδυνος να σταματήσουν προγράμματα που είναι σε εξέλιξη και να υπολειτουργήσουν οι υπηρεσίες.
Οι περισσότεροι συμβασιούχοι έχουν καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα, ζητώντας την παραμονή στην εργασία τους. Κάποιοι έχουν δικαιωθεί, ωστόσο, με αβέβαιο εργασιακό καθεστώς.
Το συμπέρασμα είναι ότι επί σειρά ετών κανένας δήμαρχος δεν πήρε την απόφαση να καλύψει με μόνιμους υπαλλήλους οργανικές θέσεις, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αν και η κατάσταση χρόνιζε, το πρόβλημα προέκυψε με οξύτητα τώρα, καθώς αναμορφώθηκε το σύστημα προσλήψεων στον δημόσιο τομέα.

Οι εκάστοτε διοικήσεις του Δήμου Αθηναίων, θεωρώντας ότι θα διαιωνίζεται εσαεί το καθεστώς, προσλάμβαναν συμβασιούχους, οι οποίοι καλούνταν να «μπαλώνουν» τα υπηρεσιακά κενά και να εργάζονται χωρίς κανονικές άδειες και επιδόματα, χωρίς δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, χωρίς ασφάλιση από τον δήμο.
Ούτως ή άλλως συνέφεραν: οι συμβασιούχοι όχι μόνο κοστίζουν λιγότερο αλλά ταυτόχρονα δημιουργούν, ως γνωστόν, σχέσεις εξάρτησης με την εξουσία.